Pagi tadi saya sempat menyebarkan sms kepada sahabat-sahabat Akademi Pengajian Islam Universiti Malaya (APIUM), berkenaan kenaikkan yuran pengajian yang dijangkakan akan berlaku pada semester akan datang. Ini adalah berdasarkan kepada surat yang ditujukan kepada saya dan saudara Izzat Amin selaku wakil fakulti APIUM bagi sesi ini.
SMS saya kepada rakan-rakan pada awalnya berbunyai, "Maklumat terbaru. Apa respon anda dengan kenaikkan yuran APIUM daripada RM 27.20 kepada RM 47.60 seper jam kredit. Wakil APIUM sedang berunding dengan pihak pentadbiran." Pada mulanya, saya meminta sahabat-sahabat saya merespon kembali kepada saya, namun selepas itu saya menukarkan kepada saudara Izzat pula. Banyak respon yang kami perolehi dan rata-ratanya tidak bersetuju.
Beberapa respon yang saya perolehi ialah:
SMS 1
"Mana boleh gitu, Ore lain bljr free jer.. Apa2 hal pun.. AKU TAK SETUJU..Naik yuran aku buat DEMO.."
SMS 2
"Kenaikkan ini membebankan pelajar aku tak bersetuju dengan kenaikkan yang mendadak ini. Aku rela berdemonstrasi untuk mempertahankan hak kita. Dulu yuran untuk 21 jam kredit RM 571.20, tetaoi sekarang dah jadi RM 999.60. Mati!! kita nak makan apa?"
SMS 3
"Kami tak bersetuju kerana kenaikkan terlalu membebankan. Duit PTPTN pun tak cukup, nak nak belanja makan duit apa?.."
SMS 4
"Ya Allah! Kenapa tiba-tiba naik, jgn menzalimi pelajar..Ya Allah, bantulah para penuntut ilmu dari kerakusan, ketamakan, dan kezaliman para pentadbiran"
Daripada respon yang saya perolehi ini, saya dapat menyelami hati sahabat-sahabat saya ini. Rata-rata dikalangan mereka berasal daripada keluarga yang miskin dan sederhana. Perbelanjaan mereka di Universiti semata-mata bergantung kepada pinjaman PTPTN. Saya pernah merespon isu sebegini di dalam artikel yang lalu.
Walaupun pihak APIUM memberi alasan bahawa kenaikkan ini disebabkan oleh kenaikkan kos perkhidmatan yang disediakan, namun begitu ianya harus mengambil kira kebajikan mahasiswa juga.
Saya merupakan salah seorang mahasiwa yang berlatar belakangkan keluarga sederhana, dan saya dapat menyelami hati sahabat-sahabat yang senasib dengan saya. Tidak dapat saya bayangkan bagaimana nasib sahabat-sahabat saya.
Sebelum ini saya pernah termenung memikirkan nasib sahabat-sahabat yang terpaksa keluar kolej kerana tidak mampu menanggung yuran kolej yang tinggi walaupun terpaksa berhadapan dengan risiko bagi pelajar muslimat. Saya juga termenung memikirkan berkenaan nasib sahabat-sahabat yang terpaksa mengikat perut dihujung semester. Cukup nikmat bagi mereka diketika itu walaupun hanya merasai "meggi" segera.
Kepada pihak akademi fikir-fikirkanlah. Dengarilah suara hati kami mahasiswa yang rata-rata dianaiyai ini. Tiada lagi alasan yang dapat kami berikan melainkan:
1. Kadar pinjaman PTPTN masih lagi ditahap yang lama dan ianya tidak mencukupi untuk menampung perbelanjaan pelajar bagi setiap semester.
2. Para pelajar yang dibebani dengan yuran kolej kediaman. Bagi kolej yang mempunyai makanan adalah RM1400 dan bagi kolej yang tiada makanan adalah RM1200. Kos ini adalah lebih tinggi berbanding dengan kampus lain seperti UKM dan UIAM yang rata-rata yuran kolej mereka sekitar RM400 sehingga RM 500.
3. Para pelajar dibebani dengan kenaikkan harga makanan dan kos sara hidup juga semakin meningkat sehingga menyebabkan ada dikalangan pelajar APIUM yang mengambil pendekatan tinggal menumpang disurau dan masjid sekitar lembah pantai kerana tidak berkemampuan untuk membayar yuran.
4. Akademi Islam merupakan fakulti yang tidak memerlukan kepada alatan yang berbentuk makmal dan bahan kimia yang memerlukan kepada kos yang tinggi.
5. Terdapat dikalangan pelajar yang berlatar belakangkan keluarga miskin dan terpaksa bergantung sepenuhnya kepada duit pinjaman PTPTN untuk tujuan pengajian.
6. Kami menjangkakan kesan kenaikkan tersebut akan menyebabkan ramai dikalangan pelajar APIUM akan tersekat untuk mengambil peperiksaan pada semester akan datang disebabkan hutang mereka melebihi RM 500 dengan pihak Universiti Malaya. Dengan kadar yuran yang sedia ada pun sudah ramai dikalangan pelajar akademi yang berhutang melebihi RM500.
7. Menyebabkan para pelajar tidak dapat memfokuskan diri untuk meningkatkan kecemerlangan akademik kerana memikirkan masalah keewangan yang dihadapi. Seperti yang pihak tuan maklumi, terdapat ramai dikalangan pelajar akademi yang bekerja secara sambilan kerana kesempitan wang untuk perbelanjaan seharian.
SMS saya kepada rakan-rakan pada awalnya berbunyai, "Maklumat terbaru. Apa respon anda dengan kenaikkan yuran APIUM daripada RM 27.20 kepada RM 47.60 seper jam kredit. Wakil APIUM sedang berunding dengan pihak pentadbiran." Pada mulanya, saya meminta sahabat-sahabat saya merespon kembali kepada saya, namun selepas itu saya menukarkan kepada saudara Izzat pula. Banyak respon yang kami perolehi dan rata-ratanya tidak bersetuju.
Beberapa respon yang saya perolehi ialah:
SMS 1
"Mana boleh gitu, Ore lain bljr free jer.. Apa2 hal pun.. AKU TAK SETUJU..Naik yuran aku buat DEMO.."
SMS 2
"Kenaikkan ini membebankan pelajar aku tak bersetuju dengan kenaikkan yang mendadak ini. Aku rela berdemonstrasi untuk mempertahankan hak kita. Dulu yuran untuk 21 jam kredit RM 571.20, tetaoi sekarang dah jadi RM 999.60. Mati!! kita nak makan apa?"
SMS 3
"Kami tak bersetuju kerana kenaikkan terlalu membebankan. Duit PTPTN pun tak cukup, nak nak belanja makan duit apa?.."
SMS 4
"Ya Allah! Kenapa tiba-tiba naik, jgn menzalimi pelajar..Ya Allah, bantulah para penuntut ilmu dari kerakusan, ketamakan, dan kezaliman para pentadbiran"
Daripada respon yang saya perolehi ini, saya dapat menyelami hati sahabat-sahabat saya ini. Rata-rata dikalangan mereka berasal daripada keluarga yang miskin dan sederhana. Perbelanjaan mereka di Universiti semata-mata bergantung kepada pinjaman PTPTN. Saya pernah merespon isu sebegini di dalam artikel yang lalu.
Walaupun pihak APIUM memberi alasan bahawa kenaikkan ini disebabkan oleh kenaikkan kos perkhidmatan yang disediakan, namun begitu ianya harus mengambil kira kebajikan mahasiswa juga.
Saya merupakan salah seorang mahasiwa yang berlatar belakangkan keluarga sederhana, dan saya dapat menyelami hati sahabat-sahabat yang senasib dengan saya. Tidak dapat saya bayangkan bagaimana nasib sahabat-sahabat saya.
Sebelum ini saya pernah termenung memikirkan nasib sahabat-sahabat yang terpaksa keluar kolej kerana tidak mampu menanggung yuran kolej yang tinggi walaupun terpaksa berhadapan dengan risiko bagi pelajar muslimat. Saya juga termenung memikirkan berkenaan nasib sahabat-sahabat yang terpaksa mengikat perut dihujung semester. Cukup nikmat bagi mereka diketika itu walaupun hanya merasai "meggi" segera.
Kepada pihak akademi fikir-fikirkanlah. Dengarilah suara hati kami mahasiswa yang rata-rata dianaiyai ini. Tiada lagi alasan yang dapat kami berikan melainkan:
1. Kadar pinjaman PTPTN masih lagi ditahap yang lama dan ianya tidak mencukupi untuk menampung perbelanjaan pelajar bagi setiap semester.
2. Para pelajar yang dibebani dengan yuran kolej kediaman. Bagi kolej yang mempunyai makanan adalah RM1400 dan bagi kolej yang tiada makanan adalah RM1200. Kos ini adalah lebih tinggi berbanding dengan kampus lain seperti UKM dan UIAM yang rata-rata yuran kolej mereka sekitar RM400 sehingga RM 500.
3. Para pelajar dibebani dengan kenaikkan harga makanan dan kos sara hidup juga semakin meningkat sehingga menyebabkan ada dikalangan pelajar APIUM yang mengambil pendekatan tinggal menumpang disurau dan masjid sekitar lembah pantai kerana tidak berkemampuan untuk membayar yuran.
4. Akademi Islam merupakan fakulti yang tidak memerlukan kepada alatan yang berbentuk makmal dan bahan kimia yang memerlukan kepada kos yang tinggi.
5. Terdapat dikalangan pelajar yang berlatar belakangkan keluarga miskin dan terpaksa bergantung sepenuhnya kepada duit pinjaman PTPTN untuk tujuan pengajian.
6. Kami menjangkakan kesan kenaikkan tersebut akan menyebabkan ramai dikalangan pelajar APIUM akan tersekat untuk mengambil peperiksaan pada semester akan datang disebabkan hutang mereka melebihi RM 500 dengan pihak Universiti Malaya. Dengan kadar yuran yang sedia ada pun sudah ramai dikalangan pelajar akademi yang berhutang melebihi RM500.
7. Menyebabkan para pelajar tidak dapat memfokuskan diri untuk meningkatkan kecemerlangan akademik kerana memikirkan masalah keewangan yang dihadapi. Seperti yang pihak tuan maklumi, terdapat ramai dikalangan pelajar akademi yang bekerja secara sambilan kerana kesempitan wang untuk perbelanjaan seharian.
No comments:
Post a Comment